Wszystko zależy od tzw. finansów. Jednak jeśli możesz nagiąć dość mocno budżet to moim zdaniem w Twojej sytuacji lepszym wyborem byłoby nowe auto. Postaram się jakoś uzasadnić swój wywód i zdanie.
Z racji Twojego zawodu oraz faktu, że kręcisz przebiegi do 80.000 km rocznie kupując nowe auto zapewnisz sobie przede wszystkim spokój. Nawet najbardziej zadbane auto używane jest w stanie zrobić niespodziankę. Wszystkie elementy podlegają zużyciu i wyeksploatowaniu więc używka może klęknąć w najmniej odpowiednim momencie. W nowym wybierasz wszystko pod siebie. Wyposażenie, silnik, tapicerkę, dodatki, instalację gazową czy kolor... W używce zawsze trzeba pójść na jakiś kompromis i raczej nie kupisz samochodu dokładnie takiego, jaki chcesz. Kolejny fakt przemawiający za autem z salonu to bezpieczeństwo (piszesz, że masz, tudzież będziesz miał dzieciaka). Nabywając auto nawet od znajomego, który ma je od nowości masz 100% pewności, że mysz nie ugryzła jakiegoś kabla, lub auto nie dostało nawet lekkiego buziaka od innego samochodu?
Utrata wartości nowego samochodu to rzecz względna. Są na świecie rzeczy znacznie ważniejsze niż pieniądze i to o te właśnie rzeczy należy w pierwszej kolejności zadbać. Auto to nie jest sztabka złota, która ma być zabezpieczeniem na gorsze czasy lub jako inwestycja kapitału. Każde auto traci na wartości. Jedno mniej, inne bardziej i jest ku temu wiele powodów i znaczków na masce. Kupując nowe raczej nikt przy zdrowych zmysłach nie sprzedaje go po dwóch czy czterech latach. I tu nawiązuję do kupna dwulatka. Albo wielka mina generująca olbrzymie koszty albo auto skrajnie zajeżdżone, ewentualnie ma inny feler. Umówmy się: nikt nie pozbywa się dobrego, sprawnego i bezawaryjnego młodego samochodu.
Sam mam drugie auto używane. Pierwsze to była Xantia w teorii zadbana, właściciel podobno latał nią po całej Polsce południowej i wschodniej. Co do czego okazało się, że zaczyna mocno niedomagać. Gdzieś kapie LHM, jeden siłownik niedomaga, sfery do nabicia, karoseria zaznajomiła się z rudą, mechanicznie i elektronicznie było coraz gorzej, coraz więcej rzeczy w środku przestawało działać, padła pompa paliwa i wyjazd nawet 100 km od domu był wyzwaniem. Obecnie mam używaną Xsarę, którą znam praktycznie od jej wyjazdu z salonu. Cóż z tego, jak okazało się, że w bok wjechało jej skrzydło bramy i ma lakierowane wszystkie drzwi z jednej strony. Elektronika płata figle bo cały czas świeci się "air bag" i nawet citroenowy interfejs na niewiele się zdaje. Nagle i niespodziewanie zaczęła puszczać olej z silnika i skrzyni, niedawno na jeden dzień zdechły mi zegary, centralny świruje... Staram się naprawiać usterki porządnie, na dobrych częściach i nie po kosztach. Daje to wymierny efekt ale jednak tak zwany niesmak i obawa przed kolejnym psikusem pozostaje. Wiem, że każde auto się zużywa ale mając nowe "wiesz co masz" i jak ma się coś wyeksploatować to po kilku latach, a nie tygodniach od kupna.
Nie mam pieniążków na nowe auto jednak gdybym miał do wydania np. 50.000 zł zdecydowanie wybrałbym nowe auto. Nie wiem, może jakieś Clio z dodatkami (mamy w rodzinie, bardzo przyjemne wozidełko) albo może jakaś Dacia typu Sandero Stepway? Byle było nowe.
Ale to tylko moje prywatne i osobiste zdanie
